Merhaba,
Bundan tam bir yıl önce babama 3.evre rektum kanseri teşhisi konulup metastazın eşiğinde olduğu söylendi, yaklaşık 8 cm bir tümor vardı Bir an önce ameliyat olması gerekiyordu, üstelik bundan sonra kalıcı torba ile yaşamak zorundaydı.
Biraz sakinleşince bilgisayarın karşısına oturup rektum kanserini araştırmaya başladım. Her yol Oktar hocamıza çıkıyordu. Hemen telefon ettim Zuhal hanım ertesi güne randevu verdi. Koşa koşa gittik. Oktar bey babamı muayene edip sonra bazı tetkikler istedikten sonra beni karşısına aldı ve “babanın bir şeyi yok, kurtaracağız” dedi. Nasıl yani? Üç gün önce ölüm riski var, torbayla yaşamak zorunda denilen babamı, kendinden son derece emin bir şekilde, “kurtaracağız” diyordu, “torbaya da gerek kalmayacak”. O anı unutmam mümkün değil.
Hızlıca tedavi süreci başladı önce radyoterapi sonra kemoterapi… Tabi belirli aralıklarla hocamıza kontrole uğruyorduk, hayatında doktora gitmeyen babam “kontrol vakti gelsin de Oktar beyi göreyim, O nu görünce kendimi iyi hissediyorum” diyordu. O nu görünce hepimiz iyi hissediyorduk, moralimiz düzeliyordu, umudumuz artıyordu.
Tedavinin sonunda ameliyat bile olmadan tümör temizlendi ve babam normal hayatına döndü.
Oktar Asoğlu ismine ulaşıp Zuhal hanımla iletişime geçtiyseniz emin ellerdesiniz demektir. Başta sevgili hocamıza ve tüm ekibine sonsuz teşekkürler.
İyi ki varsınız,haklarınızı hiçbir şekilde ödeyemeyiz.
